Als het niet sneeuwt en niet vriest kan de winter ontzettend saai zijn. Nu januari op zijn eind loopt lijkt het of de al kale hagen en struiken nog kaler zijn en de lege plekken in de borders alsmaar akelig groter en killer worden. Het is nog te vroeg voor de bollen, tevroeg om voor te zaaien en te vroeg om te gaan tuinieren. Het lijkt wel of de natuur helemaal in rust is en de meeste planten hun winterslaapje houden.
Vijf jaar geleden heb ik namelijk zelf het tuinplan gemaakt en nu ben ik benieuwd of ik ook genoeg rekening gehouden heb met het winterbeeld.
Lopend door de tuin doe ik een poging om een paar spannende en bloeiende dingen te vinden.
De kleur van de hagen kunnen mij best bekoren, ze stralen zelfs een warme gloed uit en is nou niet juist dat waar we net in deze stille kille maanden behoefte aan hebben?
Carpinus betulus
Terwijl ik tevreden de hagenstructuur, het geraamte van mijn tuin, bekijk, word ik afgeleid door een heerlijk bedwelmende geur. Het is niet het kleine struikje, de Sarcococca hookeriana, dat opvalt maar het zijn zijn vrij kleine onopvallende bloemetjes die met hun heerlijke geur mijn aandacht roepen. Ooit heb ik het als een klein plantje gekocht omwille van de geur. Het jaar daarop vond ik piepkleine zaailingen. Nu vormen ze samen een minihaagje.
Sarcococca hookeriana
Echte winterbloeiers zijn Helleborus. Ik heb ze daar geplant waar ze goed zichtbaar zijn vanuit ons binnenshuiswinterzitje.
Helleborus
Vinca major
Viooltjes
Maar wil ik wel een tuin vol winterbloeiers?
De winter is toch ook voor de tuin een moment van rust en niet alleen voor de tuin maar ook voor de tuinvrouw…..
Alhoewel….ik heb tijdens mijn wandeling nog een saai hoekje ontdekt, een hoekje dat tijdens de bloeiende tuinmaanden onopvallend is, een hoekje dat gezien vanuit de woonkamer best wat winterkleur en -geur kan gebruiken…
De bezoekerstuin van LandsEinde 