De sneeuw is alweer een weekje weg, op de poel ligt nog wat ijs en de temperaturen zijn nu weer lekker enkele graden boven nu.
Mijn tuin ziet er nu saai uit, bijna comateus met zijn grauwe winterkleurtje.
Tijdens mijn tuinrondje kon ik niet veel nieuws ontdekken. De Helleborusgroep staat er half verdoofd bij na die koude golf, ik heb nog geen ontluikende bolletjes gezien.
De ligusterhagen staan er niet florissant bij, ik hoop dat ze de vorst overleefd hebben, ik heb ettelijke meters ligusterhagen! De olijfhagen hebben ook maar een dof kleurtje en ook de Baccharis ziet er dunnetjes uit. De beukenhagen zorgen daarentegen voor wat kleur in deze saaie wintermaand.
Ligusterhaag
Mijn tuinvogels zijn de enige vrolijke noten. ’s Morgens is het erg druk op alle voederplaatsen rondom het huis. De mussen, vinken, koolmezen, groenlingen, winterkoninkjes., merels en het roodborstje zijn de meest voorkomende tuinvogels. Duiven scharrelen rustig hun kostje bij mekaar en het kwikstaartje zie ik ook regelmatig voorbij flitsen. De kerkuil is onzichtbaar overdag maar ‘s avonds en ’s nachts vliegt hij hier rond, dat zie ik dan weer aan de vele braakballen.
Ik heb dan wel mijn camera bij de hand maar ik ben iedere keer te laat om al die vogeltjes te fotograferen. Al doe ik geruisloos de deur open, op het moment supreme zijn ze allemaal verdwenen. Zo ook die fazant die op de voerdertafel zat.
Maar vandaag was het raak, mevrouw fazant ging eerst rustig drinken bij het vijvertje en daarna ging ze gezellg met de andere vogels eten van het het voer op de grond.
Feruari saai? nou ja, achter glas en dicht bij het kacheltje en met de verrekijker valt er toch een en ander te beleven!
De bezoekerstuin van LandsEinde 